سرویس - ارتقاء برق چیست؟

باز کردن قدرت بیشتر از دارایی های موجود

در عصر تقاضای فزاینده انرژی و مقررات زیست محیطی سختگیرانه، توانایی استخراج ارزش بیشتر از دارایی های تولید برق موجود فقط یک مزیت نیست. این یک ضرورت استراتژیک است. اینجاست که متخصصین خدمات - ارتقاء قدرت وارد بازی می شود. به مراتب بیشتر از یک کار تعمیر یا نگهداری ساده، ارتقاء توان یک سرویس کاملاً مهندسی شده است که برای افزایش ظرفیت خروجی و کارایی تجهیزات اصلی مانند توربین‌های گاز و بخار و ژنراتورها طراحی شده است. اپراتورهای نیروگاه می‌توانند به‌جای انجام هزینه‌های عظیم سرمایه و تعهد زمانی برای ایجاد ظرفیت جدید، به راه‌حل‌های ارتقاء پیچیده روی آورند تا دارایی‌های موجود خود را فراتر از محدودیت‌های طراحی اولیه خود برانند. این فرآیند شامل یک فرو رفتن عمیق در اصول ترمودینامیکی و مکانیکی تجهیزات، استفاده از مواد پیشرفته، آیرودینامیک و فناوری‌های کنترلی برای دستیابی به دستاوردهای عملکردی قابل توجه است. این راهنمای جامع، دنیای چندوجهی ارتقاء نیرو را بررسی می‌کند و به روش‌های خاص برای فناوری‌های مختلف می‌پردازد ارتقای توان توربین گازی و روش های افزایش قدرت توربین بخار به یک اختصاص داده شده سرویس ارتقاء ژنراتور . ما بررسی خواهیم کرد که چگونه این خدمات در یک کل نگر قرار می گیرند ارتقای عملکرد نیروگاه استراتژی و نقش حیاتی الف افزایش دمای ورودی توربین در باز کردن سطوح جدیدی از کارایی.

افزایش خروجی: شیرجه عمیق در ارتقای توان توربین گازی

توربین‌های گازی اسب‌های کار شبکه برق مدرن هستند که به دلیل انعطاف‌پذیری و قابلیت‌های راه‌اندازی سریع آن‌ها ارزشمند هستند. با این حال، با پیشرفت تکنولوژی، مدل‌های قدیمی‌تر را اغلب می‌توان ارتقا داد تا به طور قابل‌توجهی قدرت بیشتر و راندمان بالاتری ارائه کنند. ارتقای توان توربین گازی یک فرآیند سیستماتیک است که شامل ارزیابی کامل واحد موجود و اجرای راه حل های مهندسی هدفمند است. هدف اصلی افزایش جریان جرم از طریق توربین و/یا افزایش دمای شلیک است که هر دو به طور مستقیم منجر به خروجی بالاتر می شوند. این یک راه حل برای همه نیست. این نیاز به درک عمیقی از مدل توربین خاص، تاریخچه عملیاتی آن و اهداف تجاری نیروگاه دارد. با استفاده از آیرودینامیک اجزای پیشرفته، فن‌آوری‌های خنک‌کننده بهبودیافته و مواد پیشرفته، یک ارتقاء موفقیت‌آمیز می‌تواند افزایش ظرفیت را از چند درصد تا بیش از بیست درصد ایجاد کند و مشخصات اقتصادی کارخانه را بدون نیاز به ساخت جدید تغییر دهد. این امر ارتقای توان را به گزینه ای فوق العاده جذاب برای اپراتورهایی تبدیل می کند که به دنبال افزایش درآمد و رقابت در یک بازار پویا هستند.

چرا یک توربین گاز را ارتقا دهیم؟

انگیزه‌های پیگیری افزایش توربین گاز قانع‌کننده و چندوجهی است.

• افزایش درآمد: مگاوات بیشتر در شبکه به طور مستقیم به پتانسیل درآمد بالاتر، به ویژه در دوره های اوج تقاضا ترجمه می شود.
• بهره وری بهبود یافته: بسیاری از بسته‌های افزایشی نیز بر افزایش نرخ گرما تمرکز دارند، به این معنی که توربین برای همان مقدار سوخت، توان بیشتری تولید می‌کند و هزینه‌های عملیاتی و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد.
• عمر طولانی: افزایش قیمت اغلب شامل جایگزینی اجزای قدیمی با قطعات مدرن و بادوام تر است که به طور موثر عمر عملیاتی دارایی را افزایش می دهد.
• انعطاف پذیری پیشرفته: برخی ارتقاها می توانند زمان راه اندازی و نرخ های شیب دار را بهبود بخشند و باعث می شوند که کارخانه نسبت به نوسانات شبکه واکنش بیشتری نشان دهد.

تکنیک های رایج به روز رسانی: ارتقاء مولفه ها

هسته یک توربین گازی در جایگزینی یا اصلاح اجزای کلیدی نهفته است.

• تیغه های آیرودینامیک: نصب پره های کمپرسور و توربین جدید و بسیار بهینه شده با طرح های ایرفویل پیشرفته می تواند جریان هوا و راندمان را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.
• سیستم احتراق پیشرفته: ارتقاء به یک سیستم احتراق مدرن و کم آلاینده می تواند دمای پخت بالاتر و احتراق پایدارتر را فراهم کند.
• بهینه سازی مسیر جریان: اصلاح پوشش و دیافراگم های ثابت برای بهبود ویژگی های آب بندی و جریان در سراسر دستگاه.

نقش پوشش های پیشرفته و فن آوری های خنک کننده

عملکرد فشار، به ویژه دما، مستلزم محافظت از اجزا در برابر محیط شدید است.

• پوشش های سد حرارتی (TBC): استفاده از پوشش‌های سرامیکی بر روی پره‌ها و پره‌های توربین به آن‌ها امکان مقاومت بالاتر را می‌دهد افزایش دمای ورودی توربین بدون ذوب شدن
• گذرگاه های خنک کننده داخلی: طراحی کانال های خنک کننده داخلی پیچیده تر و کارآمدتر در پره های توربین برای حفظ یکپارچگی مواد در دماهای بالاتر بسیار مهم است.
• مواد پیشرفته: استفاده از سوپرآلیاژها یا تیغه های تک کریستالی که دارای استحکام بالاتری در دمای بالا و مقاومت در برابر خزش هستند.

ارزیابی ROI یک به روز رسانی توربین گازی

یک تحلیل اقتصادی کامل قبل از تعهد به پروژه ارتقاء ضروری است.

افزایش کارایی: کاوش روش های افزایش قدرت توربین بخار

توربین‌های بخار، ستون فقرات بسیاری از نیروگاه‌های حرارتی و هسته‌ای، فرصت‌های قابل‌توجهی را برای افزایش عملکرد ارائه می‌دهند. روش های افزایش قدرت توربین بخار تمرکز بر به حداقل رساندن تلفات ترمودینامیکی در چرخه توربین برای استخراج کار بیشتر از همان مقدار بخار. بر خلاف توربین‌های گازی که اغلب بر افزایش دما و جریان تمرکز می‌کنند، ارتقای توربین‌های بخار یک کلاس اصلی در مهندسی دقیق هستند و مناطقی مانند راندمان آیرودینامیکی، کاهش نشت و مدیریت رطوبت را هدف قرار می‌دهند.

درایورهای پشت به روز رسانی توربین بخار

صاحبان نیروگاه به چند دلیل استراتژیک به دنبال افزایش توربین بخار هستند.

• مناقصه رقابتی: افزایش تولید و بهره وری می تواند یک نیروگاه را در بازارهای انرژی رقابتی تر کند.
• تمدید عمر: ارتقاء قطعات قدیمی و فرسوده با قطعات مدرن و قابل اطمینان تر می تواند عمر عملیاتی توربین را تا چندین دهه افزایش دهد.
• انطباق با محیط زیست: بهبود راندمان به معنای مصرف سوخت کمتر در هر مگاوات ساعت است که به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و دستیابی به اهداف نظارتی کمک می کند.
• بهینه سازی چرخه: به روز رسانی می تواند بخشی از یک بزرگتر باشد ارتقای عملکرد نیروگاه برای تطبیق بهتر توربین با سایر سیستم های کارخانه اصلاح شده، مانند دیگ بخار یا کندانسور.

مسیر تیغه و بهبودهای آیرودینامیک

این منطقه اغلب تاثیرگذارترین ناحیه برای افزایش نرخ توربین بخار است.

• تیغه های آیرودینامیک سه بعدی: تیغه های مدرن دارای پروفایل های سه بعدی پیچیده هستند که جریان بخار را در هر مرحله بهینه می کند، تلفات را کاهش می دهد و کارایی را افزایش می دهد.
• مواد پیشرفته تیغه: استفاده از مواد با استحکام بالاتر، تیغه های طولانی تر و کارآمدتر را به خصوص در مراحل کم فشار امکان پذیر می کند.
• طراحی مجدد صحنه: جایگزینی تمام مراحل تیغه ها و دیافراگم های ثابت با مجموعه ای جدید طراحی شده و بهینه شده.

فناوری آب بندی و کاهش نشتی

به حداقل رساندن نشت بخار راهی مستقیم برای بازیابی توان از دست رفته است.

• مهر و موم نکات: ارتقاء به مهر و موم های پیشرفته برس یا مهر و موم های قابل سایش در نوک تیغه های چرخان برای به حداقل رساندن نشتی خالی.
• مهر و موم غده شفت: جایگزینی مهر و موم های بسته بندی قدیمی با مهر و موم های حلقه ای مدرن و کم نشتی.
• مهر و موم دیافراگم: بهبود آب بندی بین اجزای ثابت و دوار در مراحل توربین.

یکپارچه سازی سیستم کنترل مدرن

سیستم کنترل توربین باید برای مدیریت قابلیت های عملکرد جدید ارتقا یابد.

قلب الکتریکی: درک سرویس ارتقاء ژنراتور

هنگامی که توان مکانیکی توربین افزایش می یابد، ژنراتور الکتریکی در انتهای قطار نیز باید بتواند بار افزایش یافته را تحمل کند. اختصاص داده شده سرویس ارتقاء ژنراتور یک جزء حیاتی از هر پروژه جامع افزایش توان است. این سرویس بر افزایش ظرفیت ژنراتور برای تولید و مدیریت جریان الکتریکی بیشتر بدون گرم شدن بیش از حد یا به خطر انداختن یکپارچگی ساختاری آن تمرکز دارد. چالش های اصلی در ارتقاء ژنراتور مدیریت افزایش تلفات حرارتی (تلفات I²R) در سیم پیچ های استاتور و روتور و اطمینان از اینکه سیستم خنک کننده می تواند این گرمای اضافی را به طور موثر دفع کند. یک ارتقاء موفقیت آمیز ممکن است شامل طراحی مجدد سیستم سیم پیچ با هادی های با ظرفیت بالاتر، ارتقاء سیستم عایق برای مقاومت در برابر دمای عملیاتی بالاتر و تقویت سیستم خنک کننده - خواه هوا، هیدروژن یا آب خنک باشد. نادیده گرفتن ژنراتور در هنگام ارتقاء توربین یک اشتباه اساسی است که می تواند منجر به خرابی های زودرس، کاهش قابلیت اطمینان و ناتوانی در درک کامل مزایای ارتقاء توربین شود. یک رویکرد جامع تضمین می کند که کل قطار قدرت برای عملکرد بالاتر بهینه شده است.

چه زمانی به روز رسانی ژنراتور ضروری است؟

معمولاً در سناریوهای خاص به افزایش نرخ ژنراتور نیاز است.

• به دنبال ارتقاء توربین: این شایع ترین دلیل است. ژنراتور باید با خروجی جدید و بالاتر توربین مطابقت داشته باشد.
• تصحیح ضریب توان سیستم: اگر یک نیروگاه نیاز به کار با ضریب توان متفاوت داشته باشد، ممکن است نیاز به افزایش قابلیت توان راکتیو ژنراتور (MVAR) باشد.
• پیری اجزا: ارتقاء اجزای قدیمی، مانند سیم پیچ استاتور، می تواند ظرفیت را افزایش دهد و عمر ژنراتور را افزایش دهد.

زمینه های کلیدی اصلاح ژنراتور

فرآیند ارتقاء مولفه هایی را هدف قرار می دهد که خروجی ژنراتور را محدود می کند.

• سیم پیچی استاتور: جایگزینی سیم پیچ موجود با هادی های جدید که سطح مقطع بزرگ تری دارند تا مقاومت و گرما را کاهش دهند.
• سیم پیچ روتور: شبیه به استاتور، سیم پیچ روتور ممکن است برای کنترل جریان های میدان بالاتر ارتقا یابد.
• سیستم خنک کننده: افزایش ظرفیت خنک کننده با افزودن اسلات های خنک کننده بیشتر، افزایش ظرفیت فن یا ارتقاء سیستم خنک کننده هیدروژنی.

ارتقاء سیستم های خنک کننده و عایق کاری

مدیریت حرارت و عایق الکتریکی برای قابلیت اطمینان ژنراتور بسیار مهم هستند.

• خنک کننده پیشرفته: برای واحدهای خنک‌کننده هوا، این ممکن است شامل طراحی مجدد مسیرهای جریان هوا باشد. برای واحدهای خنک شونده با هیدروژن، این می تواند به معنای افزایش فشار هیدروژن یا بهبود مبدل های حرارتی گاز به آب باشد.
• عایق پیشرفته: مواد عایق مدرن، مانند میکا یا سیستم های مبتنی بر اپوکسی، می توانند دمای عملیاتی بالاتری را تحمل کنند و به ژنراتور اجازه می دهند تا با خیال راحت تر کار کند.
• پایش تخلیه جزئی (PD): نصب سیستم های مانیتورینگ PD برای ارزیابی سلامت سیستم عایق جدید و پیش بینی خرابی های احتمالی.

تضمین انطباق و پایداری شبکه

یک ژنراتور ارتقا یافته باید تمام الزامات کد شبکه را برآورده کند.

یک رویکرد کل نگر: ارتقای عملکرد نیروگاه

در حالی که تمرکز بر اجزای منفرد مانند توربین ها و ژنراتورها موثر است، مهم ترین دستاوردها اغلب از طریق یک جامع نگری به دست می آیند. ارتقای عملکرد نیروگاه . این رویکرد تشخیص می دهد که یک نیروگاه یک سیستم پیچیده و به هم پیوسته است که در آن تغییر در یک منطقه می تواند اثرات آبشاری در کل عملیات داشته باشد. یک استراتژی ارتقای کل نگر فراتر از ارتقای ساده یک قطعه تجهیزات است و در عوض به کل چرخه ترمودینامیکی - از مصرف سوخت گرفته تا تولید برق و اگزوز - نگاه می کند. این شامل ارزیابی و ارتقای سیستم‌های کمکی مانند پمپ‌های آب تغذیه، کندانسورها، گرمکن‌های هوا و منطق کنترل است تا اطمینان حاصل شود که می‌توانند عملکرد تجهیزات اصلی ارتقا یافته را پشتیبانی و تکمیل کنند. به عنوان مثال، ارتقاء یک توربین بخار تنها زمانی مؤثر است که دیگ بخار بتواند بخار اضافی مورد نیاز را تولید کند و کندانسور بتواند جریان خروجی اگزوز را افزایش دهد. با انجام یک مطالعه امکان سنجی جامع که کل کارخانه را مدل می کند، اپراتورها می توانند مقرون به صرفه ترین ترکیب ارتقاء را شناسایی کنند و از یک سیستم متعادل و بهینه اطمینان حاصل کنند که حداکثر بازگشت سرمایه را ارائه می دهد و از ایجاد تنگناهای جدید جلوگیری می کند.

فراتر از توربین: چشم انداز گسترده سیستم

دیدگاه گسترده سیستم برای جلوگیری از عواقب ناخواسته بسیار مهم است.

• شناسایی تنگناها: تجزیه و تحلیل گسترده کارخانه کمک می کند تا مشخص شود کدام مؤلفه ها در حال حاضر عملکرد را محدود می کنند و کدام یک به عوامل محدود کننده جدید پس از ارتقا تبدیل می شوند.
• بهینه سازی چرخه: بررسی کل چرخه گرما برای یافتن فرصت‌هایی برای افزایش بهره‌وری که هنگام نگاه کردن به اجزا به صورت مجزا آشکار نمی‌شوند.
• کنترل های یکپارچه: اطمینان از به روز رسانی سیستم کنترل توزیع شده (DCS) کارخانه برای مدیریت اجزای ارتقا یافته به عنوان یک کل منسجم.

یکپارچه سازی ارتقاء سیستم کمکی

سیستم های پشتیبان باید به گونه ای بزرگ شوند که با تجهیزات اصلی مطابقت داشته باشند.

• دیگ بخار/HRSG: ممکن است نیاز به تغییراتی برای افزایش ظرفیت تولید بخار برای مطابقت با توربین بخار ارتقا یافته داشته باشد.
• کندانسور: ممکن است برای کنترل بار حرارتی افزایش یافته از یک توربین ارتقا یافته نیاز به تمیز کردن یا لوله گذاری مجدد داشته باشد.
• پمپ های آب تغذیه: باید قادر به ارائه دبی بالاتر مورد نیاز سیکل ارتقا یافته باشد.

اهمیت یک مطالعه امکان سنجی جامع

این مطالعه پایه و اساس یک پروژه ارتقاء موفق است.

• مدلسازی ترمودینامیکی: استفاده از نرم افزار برای مدل سازی عملکرد کارخانه تحت سناریوهای مختلف ارتقاء.
• تجزیه و تحلیل هزینه و فایده: ارزیابی اثرات CAPEX و OPEX هر ارتقا بالقوه برای تعیین بهترین استراتژی کلی.
• ارزیابی ریسک: شناسایی ریسک های فنی، مالی و عملیاتی بالقوه مرتبط با پروژه.

پیاده سازی مرحله ای برای حداقل زمان توقف

برنامه ریزی استراتژیک می تواند اثرات مالی قطعی را به حداقل برساند.

فشار دادن به محدودیت ها: علم افزایش دمای ورودی توربین

در قلب تقریباً هر افزایش عملکرد توربین گازی یک اصل اساسی نهفته است: افزایش دمای ورودی توربین . بر اساس قوانین ترمودینامیک، هر چه دمای گازهای ورودی به بخش توربین بیشتر باشد، بازده بیشتر و توان خروجی برای یک اندازه معین از موتور بیشتر است. با این حال، فشار دادن این دما یک چالش مهندسی عظیم است، زیرا اجزای بخش داغ توربین - به ویژه پره‌ها و پره‌های مرحله اول - را تا مرزهای مطلق علم مواد سوق می‌دهد. این اجزا در محیطی بسیار گرمتر از نقطه ذوب سوپرآلیاژهای تشکیل دهنده خود عمل می کنند و تنها از طریق ترکیبی از خنک کننده داخلی پیچیده و پوشش های محافظ خارجی زنده می مانند. پیگیری دماهای بالاتر باعث نوآوری در مواد شده است که منجر به توسعه تیغه های جامد جهت دار و تک کریستالی شده است که استحکام بالاتری در دمای بالا دارند. همچنین باعث پیشرفت در فناوری خنک‌کننده شده است، با راه‌های خنک‌کننده داخلی فوق‌العاده پیچیده و پوشش‌های مانع حرارتی پیشرفته که استاندارد شده‌اند. هر افزایش تدریجی دمای ورودی توربین نشان دهنده یک جهش عظیم در مهندسی است که مستقیماً به تولید برق قدرتمندتر، کارآمدتر و سودآورتر تبدیل می شود.

ارتباط بین دما و کارایی

این رابطه توسط چرخه برایتون، مبنای ترمودینامیکی برای عملکرد توربین گاز تعریف می شود.

• راندمان بالاتر: افزایش دمای سیکل پیک (دمای ورودی توربین) به طور مستقیم بازده حرارتی موتور را افزایش می دهد، به این معنی که کار بیشتری از همان مقدار حرارت سوخت استخراج می شود.
• خروجی ویژه بالاتر: دمای بالاتر اجازه می دهد تا قدرت بیشتری از یک موتور کوچکتر و سبکتر تولید شود که برای کاربردهای آیرودینامیکی و صنعتی بسیار مهم است.
• کاهش انتشار گازهای گلخانه ای: راندمان بالاتر به این معنی است که سوخت کمتری در هر مگاوات ساعت می سوزد که منجر به انتشار کمتر CO2 می شود.

مواد پیشرفته و تیغه های تک کریستالی

علم مواد کلید مقاومت در برابر گرمای شدید است.

• سوپرآلیاژها: سوپرآلیاژهای مبتنی بر نیکل پایه هستند و استحکام فوق العاده ای در دمای بالا و مقاومت در برابر خزش و خستگی ارائه می دهند.
• آلیاژهای جامد مستقیم (DS): این آلیاژها دارای مرزهای دانه در جهت تنش گریز از مرکز هستند که استحکام در دمای بالا را نسبت به آلیاژهای معمولی بهبود می بخشد.
• تیغه های تک کریستالی (SX): تکامل نهایی، این تیغه ها به صورت تک کریستال رشد می کنند و مرزهای دانه را به طور کامل حذف می کنند و بالاترین قابلیت ممکن را در دمای بالا ارائه می دهند.

طرح های مبتکرانه کانال خنک کننده

خنک کننده داخلی چیزی است که به مواد تیغه اجازه زنده ماندن می دهد.

• خنک کننده همرفت: هوا از کمپرسور خارج می شود و از طریق گذرگاه های داخلی پیچیده درون تیغه هدایت می شود تا گرما را دور کند.
• خنک کننده فیلم: هوای خنک از طریق سوراخ‌های کوچک روی سطح تیغه تخلیه می‌شود و یک لایه محافظ از هوای خنک‌تر بین گاز داغ و سطح تیغه ایجاد می‌کند.
• خنک کننده تقویت شده: ویژگی هایی مانند توربولاتورها در داخل گذرگاه های خنک کننده اضافه می شوند تا انتقال حرارت از فلز به هوای خنک کننده را افزایش دهند.

متعادل کردن دستاوردهای عملکرد با طول عمر کامپوننت

فشار دادن دما یک مبادله بین عملکرد و دوام است.

حکم نهایی: آیا ارتقاء نیرو برای کارخانه شما مناسب است؟

خدمات - ارتقاء قدرت نشان دهنده یک ابزار استراتژیک قدرتمند برای اپراتورهای نیروگاهی است که به دنبال افزایش ارزش دارایی های خود هستند. این مسیری را برای افزایش درآمد، بهبود بهره وری و عمر طولانی تجهیزات، اغلب با کسری از هزینه و زمان مورد نیاز برای ساخت و ساز جدید، ارائه می دهد. با این حال، تصمیم برای پیگیری افزایش قیمت، تصمیمی نیست که ساده گرفته شود. این نیاز به یک ارزیابی فنی و اقتصادی کامل، یک درک عمیق از فناوری های اساسی و مشارکت با یک ارائه دهنده خدمات مهندسی ماهر دارد. این که آیا تمرکز بر روی الف است ارتقای توان توربین گازی ، کاوش روش های افزایش قدرت توربین بخار ، ایمن سازی الف سرویس ارتقاء ژنراتور ، یا اجرای کامل ارتقای عملکرد نیروگاه ، پاداش های بالقوه قابل توجه است. با بهره‌گیری از پیشرفت‌ها در مواد، آیرودینامیک و سیستم‌های کنترل، ارتقای توان به ما اجازه می‌دهد تا با آنچه در حال حاضر داریم کارهای بیشتری انجام دهیم و مرزهای عملکرد را پیش ببریم و آینده سازنده‌تر و سودآورتری را برای زیرساخت‌های تولید برق موجود تضمین کنیم.

خلاصه: ارزش استراتژیک ارتقاء

ارتقای توان یک استراتژی اثبات شده و مقرون به صرفه برای افزایش خروجی و کارایی است. دارایی های قدیمی را احیا می کند، عملکرد زیست محیطی را بهبود می بخشد و موقعیت رقابتی کارخانه را افزایش می دهد. نکته کلیدی، رویکردی جامع و گسترده در سیستم است که تضمین می کند همه اجزا در سطوح جدید و عملکرد بالاتر به طور هماهنگ با هم کار می کنند.

گام های بعدی شما برای آینده ای قدرتمندتر

اگر قصد افزایش قیمت را دارید، اولین قدم انجام یک مطالعه امکان سنجی جامع است. برای تجزیه و تحلیل تجهیزات فعلی خود، مدلسازی سناریوهای ارتقای بالقوه و ایجاد یک مورد تجاری دقیق، با یک شریک مهندسی با تجربه درگیر شوید. با برنامه ریزی دقیق و اجرای کارشناسانه، افزایش توان می تواند پتانسیل پنهان در کارخانه شما را باز کند.

سوالات متداول

یک پروژه معمولی افزایش توان چقدر طول می کشد تا کامل شود؟

جدول زمانی برای پروژه افزایش توان می تواند به طور قابل توجهی بر اساس دامنه و پیچیدگی متفاوت باشد. یک مرحله جامع امکان سنجی و مطالعات مهندسی می تواند از 6 تا 18 ماه طول بکشد. پس از تصمیم گیری برای ادامه، ساخت قطعات جدید می تواند 12 تا 24 ماه دیگر طول بکشد. بحرانی ترین مرحله نصب است که نیاز به یک قطع برنامه ریزی شده دارد. این قطعی می تواند از چند هفته برای یک بسته ساده تر تا چندین ماه برای یک بسته کامل و پیچیده باشد ارتقای عملکرد نیروگاه . مدیریت اثربخش پروژه، از جمله اجرای مرحله‌ای و جریان‌های کاری موازی، برای به حداقل رساندن این زمان از کار افتادگی و تأثیر مالی مرتبط با آن بسیار مهم است.

بزرگترین خطرات مرتبط با افزایش قدرت چیست؟

در حالی که پروژه های ارتقای توان بسیار سودمند هستند، خطرات ذاتی دارند. خطر فنی اولیه، مسائل یکپارچه سازی پیش بینی نشده است، که در آن جزء ارتقا یافته آنطور که انتظار می رود در سیستم بزرگتر عمل نمی کند، که منجر به لرزش، گرمای بیش از حد، یا سایر مشکلات عملیاتی می شود. همچنین اگر هزینه پروژه از بودجه آن فراتر رود یا سودهای عملکردی پیش‌بینی‌شده به طور کامل محقق نشود، خطر مالی وجود دارد که بر بازده سرمایه‌گذاری تأثیر منفی می‌گذارد. در نهایت، یک ریسک عملیاتی در طول قطع وجود دارد، که در آن تاخیر می تواند عواقب مالی قابل توجهی داشته باشد. این خطرات را می توان از طریق مهندسی اولیه کامل، مدیریت پروژه قوی، و مشارکت با یک ارائه دهنده خدمات با تجربه با سابقه اثبات شده کاهش داد.

آیا می توان افزایش قدرت را روی هر مدل توربین یا ژنراتوری انجام داد؟

همه تجهیزات کاندید مناسبی برای ارتقاء نیستند. امکان سنجی ارتقاء به مدل خاص، سن آن، حاشیه های طراحی اصلی و در دسترس بودن فناوری ارتقاء مدرن بستگی دارد. برای برخی از مدل های بسیار قدیمی یا مبهم، تلاش مهندسی و ساخت سفارشی مورد نیاز ممکن است بسیار گران باشد. با این حال، برای اکثر خانواده های اصلی توربین های گاز و بخار، بسته های ارتقاء گسترده ای توسط ارائه دهندگان خدمات تخصصی ایجاد شده است. ارزیابی مهندسی کامل تنها راه برای تعیین پتانسیل افزایش یک واحد خاص، از جمله حداکثر افزایش قابل دستیابی و هزینه های مرتبط است.

چگونه ارتقاء نیرو بر برنامه تعمیر و نگهداری و هزینه های واحد تأثیر می گذارد؟

افزایش قدرت می تواند اثرات مثبت و منفی بر تعمیر و نگهداری داشته باشد. از جنبه مثبت، افزایش قیمت اغلب شامل جایگزینی اجزای قدیمی و فرسوده با قطعات جدید و مدرن است که ممکن است فواصل بازرسی طولانی‌تر و قابلیت اطمینان بهبود یافته داشته باشند. از طرف دیگر، کارکردن دستگاه در خروجی و دمای بالاتر به طور کلی باعث افزایش تنش بر روی تمام قطعات می شود. این می‌تواند منجر به بازرسی‌های مکرر از قطعات حیاتی و به طور بالقوه طول عمر کلی کوتاه‌تر برخی از قطعات در مقایسه با کارکرد با درجه‌بندی اصلی شود. برنامه تعمیر و نگهداری باید بازنگری شود تا شرایط عملیاتی جدید را منعکس کند، و اپراتورها باید برای افزایش بالقوه هزینه های تعمیر و نگهداری برای مدیریت موثر دستگاه با عملکرد بالاتر بودجه بندی کنند.